Ես համարում եմ, որ Թումանյանի այդ քառյակը շատ հետաքրքիր միտք է իր մեջ պարունակում։ Այդ տողերով նա ուզում էր ասել, որ մենք ունենք շատ կարճ կյանք, և չպիտի դժգոհենք։ Այդ մարդկանց ձևը, որը նա այդ քառյակում նկարագրում էր, նրանք հենց այն մարդիկ են, որոնք այնքան տհաճ և ծույլ են, որ իրենցից ոչմի բան չեն ներկայացնում։ Եթե այդ մարդիկ ուզում են երջանկություն, ապա պիտի պայքարեն իրենց բնավորության դեմ։
Комментариев нет:
Отправить комментарий