понедельник, 5 марта 2018 г.
Չարենցը՝ Տերյանի մասին
Չարենցը՝ Տերյանի մասին
Եթե այնպես պատահի, որ էն աշխարհ գնալու ճամփին ինձ հարցնեին թե ինչ կտանեմ ես պոեզիային․Ես առանց մտածելու կասեի՝ «մթնշաղի անուրջներ» և «նաիրի» շարքերը։ Համո Սարյան
Նա նվիրեց աշխարհին հիասքանչ պոեզիա, մի նոր ձայն կուլտուռայի և մշակույթի մեջ։ Նրա պոեզիան կմնա հավերժ բոլոր ժամանակներում։ Ավետիկ Իսահակյան
Վահան Տերյան «մթնշաղի անուրջներ»
Տերյանին ես տեսա միայն մի անգամ՝ այն ժամանակ գոյություն ունեցող «чашка чаю» թեյատանում։ Նրան մոտեցավ Կարա-Դարվիշը, այդ ժամանակ ինձ միակ անձամբ ծանոթ հայ հեղինակը։ Ես սկսեցի նրան նախանձել, որ նա խոսում է այդքան հանճարեղ պոետի հետ, ինձ համար Տերյանը ոչ միայն հանճարեղ պոետ էր, այլև միֆական հերոս․․․ Շուտով նա գնաց կախարանի մոտ, վերցրեեց իր մկնագույն վերարկուն, և դուրս եկավ փողոց, ես դուրս եկա և երկար նայում էի նրա ետևից․․․
Դեմքը նրա քեկուզ հայկական էր, սակայն թողում էր կիրթ մարդու տպավորություն՝ և մի փոքր կոպիտ էր։ Նրա երեսը հոգնած դիմագծեր էր թողնում, և համապատասխանում էր նրա պոեզիային։ Ես էլ այլեվս նրան չտեսա։
Подписаться на:
Комментарии к сообщению (Atom)
Комментариев нет:
Отправить комментарий