թարգմանչական տոն

Կարդա Թարգմանչաց տոնի մասին պատմող տրված նյութը, գրավոր վերապատմիր բլոգում

   Թարգմանչաց տոնը ազգային-եկեղեցական տոներից է։ 1979 թվականից երեք տարին մեկ անգամ, հոգտեմբերի երկրորդ շաբաթ օրը հիշատակվում է հայ թարգմանական արվեստը Մեսրոպ Մաշտոցից սկսած և իրա աշակերտներից մինչև այս օրերը։ Պատմահայր Խորենացին վկայում է. «Մեսրոպ Մաշտոցն աստծուն աղոթքներով հասցնում է իր կամքը։ Աստվածն իր գործերը թողած լսում է Մաշտոցի աղոթքները և ցույց տալիս նրան սուրբ գրերը։ ԵՎ ոչ թե Մաշտոցի քնած ժամանակ, այն արթուն ժամանակ իր աչքերի մոտ։»

   Ս. Մեսրոպը առաջին անգամ թարգմանում է Ս. Գրքի հետևյալ տողը՝ «Ճանաչել զիմաստութիուն և զխրատ, իմանալ զբանս հանճարոյ»։ Սուրբ Սահակն ու Սուրբ Մեսրոպը իրանց աշակերտներին սովորեցնում էին թարգմանության արվեստը։ Մաշտոցի և Սահակի ջանքերով աշակերտները սովորում են թարգմանել։ Աշակերտները թարգմանում են ասորեներից հայերեն աստվածաշունչը, իսկ Մաշտոցն ու Պարթևը խմբագրում են այն։ Աստվածաշնչի թարգմանությունն այնքան հաջող էր, որ նրան կոչում են՝ «Թագուհի թարգմանութեան»։ Հայ բժիշկները մինչև հիմա հիշում են հույն, արաբ և այլ ազգի բժիշկների գործեր, որոնք մինչև հիմա պահպանվել են միայն հայոց թարգմանությունների շնորհիվ։

   Թարգմանչական գործը շարունակվել է նաև միջնադարում։ Թարգմանչական միջոցով մշակույթի մաս են դարձել տարբեր բժշկական, պատմական և ազգային արժեքներ։ 19-20 դարերում շարունակել են թարգմանչական գործը գրականության ոլորտում՝ Վահան Տեր-Գրիգորյանը(Վահան Տերյանը), Եղիշե Չարենցը և Հովհանես Թումանյանը։ Թարմանիչներն ունեն նաև սեփական միջազգային տոն, որը նշվում է Սեպտեմբերի 30-ին։