суббота, 11 февраля 2017 г.

Գրականություն

Հայտնություն
Այս բանաստեղծությունը տալիս է նույնպես հիմարին հասկանալ որ այն նվիրված է գարնանը: Այս բանաստեղծությունում Վահան Տերյանը գրում է իր ամբողջ խորհությունը գարնան սերի հետ կապված զգացողությունների մասին:
Գարնան անուշ աղմուկով,
Գարնան երգով դու եկար.
Այս տողերը ստիպում են բոլոր գարնան եղանակի չսիրողներին սիրահարվել, իսկ առանց դրա սիրահարվածներին ավելի շատ գարնանը կարոտել եթե իհարկե այդ ժամանակ գարուն չի:
Իսկ երբ գարուն է, մարդը այդ բանաստեղծությունը հիշելիս ավելի շատ է ուրախանում, և ավելի երջանիկ է վայելում գարունը:
Իսկ ինչ կապված է էպիլոգին, սիրեք և կարդացեք մեր հայկական բանաստեղծներին:

Комментариев нет:

Отправить комментарий