Սեպտեմբեր

_{հայ գրականություն}

_{•       Ինչպես ես հասկանում սարոյանական հետևյալ միտքը. «Ազատ դառնալը մեր ժամանակի պարտադրանքն է. ազատ ամենայն կեղծ ու անօգուտ բաներից, որքան էլ դրանք խոր արմատներ գցած լինեն մարդու էության մեջ»:
Ես այդ միտքը հասկանում եմ ուղիղ իմաստով; Այսինքն «ազատ ամենայն կեղծ ու անոգուտ բաներից, որքան էլ դրանք խոր արմատներ գցած լինեն» ես հասկանում եմ ոնցվոր այն, որ մեր կյանքը կարա մեզ շատ կեղծիքների մեջ գցի: Բայց դրան չնայաց մենք պիտի ամեն ձևով դրա դեմ պայքարենք, և նման ձև դրանից դուրս գանք: (Ազատ դառնալը մեր ժամանակի պարտադրանքն է. Ոնց գրած է այդպես էլ հասկացա): Իմ կարծիքով դա բոլոր ժամանակների պարտադրանքն է:
•       Ինչ ես կարծում՝ ազատությունը բերում է սանձարձակություն, թե կարգապահություն: Ինչու ես այդպես կարծում, պնդումդ հիմնավորիր:
Ոնց որ ասում էր Ալբերտ Էինշտեյնը «ամենինչ հարաբերական է», այս դեպքում ես իր հետ համաձայն եմ: Որովհետև ամեն մի մարդ «ազատություն» բառը իր ձևով է հասկանում: Կան մարդիկ որոնց համար ազատությունը լավ հնարավորություն է կառուցել իր ապագան: Կան նույնիսկ մարդիկ որոնք ազատություն ստանալով սկսում են թալանել կամ մարդ սպանել: Ազատության կարգապահությունը նրանում է կայանում, որ մի անձի ազատությունը չխանգարի մյուն անձի կամ հասարակության ազատությանը: այլապես դա կդառնա սանձարձակություն:
•       Ընդունված է համարել, որ մահը մարդու թշնամին է, բայց արի ու տես, որ ըստ Սարոյանի «Մահը ոչ մեր կործանումն է, ոչ էլ` թշնամին: Ծննդյան կողքին մահը մեր լավագույն նվերն է, իսկ ճշմարտության կողքին` լավագույն բարեկամը»: Հաստատիր կամ հերքիր Սարոյանի այս պնդումը:
Մահը եթե ծերությունից է առաջացել նա նշան է որ մարդը աշխարհում ամեն ինչ արեց, ինչ պիտի աներ: Բայց եթե մահը առաջացել է բուժելի կամ անբուժելի հիվանդությունից, կամ էլ դա սպանություն էր, մահը դառնում է ողպերգություն:
        Ամեն դեպքում մահը տհաճ է և անխուսափելի: Կարելի է համարել, որ մահ գոյություն չունի: Յուրաքանչյուր մարդու մեջ անմահացած են իր նախնիները և նա կանմահանա իր ապագա սերունդով:
•       Առցանց բառարանի օգնությամբ պարզիր «ողջամտություն» բառի բացատրությունը, հոմանիշները, հականիշները:
Բացատրությունը- լավ դտողություն, ճիշտ տրամաբանություն, դեպքի ճիշտ ընկալում
Հոմանիշները- խելամտություն, խոհեմություն, լրջություն, գիտակցություն.
Հականիշները- անողջամտություն, անխելքություն, բջջամիտություն.}

1. «Գիտեցեք, որ իմ կյանքի ամենամեծ երջանկությունը եղել է և կմնա, քանի ապ­րում եմ, հայոց լեզվին տիրապետելը: Ցանկանում եմ երջանկություն բոլորիդ: Դա նշանակում է, որ պետք է լավ տիրապետել հայոց լեզվին»:

Ի՞նչ եք կարծում՝ ինչու է հայոց լեզվին տիրապետելը Վիկտոր Համբարձումյանը համարում երջանկություն:

Ամեն մարդ ունի իրեն հարազատ լեզուն, ու չիմանալ այդ լեզուն տհաճ է։ Օրինակ վերցնում ես հեռախոսը և դա քո հարազատներից մեկն է, և նա սկսում է խոսալ հայերեն իսկ դու ուղակի չես հասկանում թե նա ինչ է քեզ ասում։ Այդ իսկ պատճառով իմանալ հայերեն լեզուն մեր հայերի պարտականությունն է։ Եվ իմանալ այդ դժվար բայց սիրուն և հետաքրքիր լեզուն երջանկություն է, նույնիսկ եթե հայ չէս։

2. «Առանց երևակայության հոգին նույնն է, ինչ աստղադիտարանն առանց աստղադիտակի»:

5-7 նախադասությամբ մեկնաբանիր միտքը:

_{Առանց աստղադիտակի աստղադիտարանում աստղ չէս տեսնի։ Անզեն աչքով նայելիս աստղը փոքր է և հեռու։ Եթե երևակայություն չունես հոգին փոքր է, և նրան լավ ուսումնասիրել և հասկանալ չի ստացվի։}

_{Կոմիտասը ծնվել է 26 սեպտեմբերին։ 1899 թվականին նա վերադառնում է Էջմիածին քաղաքը և դառնում է երաժշտության ուսուցիչ։ Նա 1908 թվականին տալիս է համերգ մեկ տարեկան շենքում, նա ինքնել է շատ երգում և բոլորի վրա հետք էր թողե իր ՖԱ-ն։ Նա կարար իմանալ մարդու ապրելավայրը այդ մարդու երգված ՖԱ-յով։}