Աշուն

ընտրիր քեզ հոգեհարազատ մեկ կամ երկու բանաստեղծություն, սովորիր անգիր

Աշուն

Աշնան օրերն են հասել,
Իջել է ամպը սարին,
Եւ հրաժեշտ է ասել,
Կռունկը մեր աշխարհին:

Բարդին էլ չի սոսափում
Արագիլի թեւի տակ,
Դեղին թերթեր է թափում

Առվակի մեջ կապուտակ:

Կարմիր խարույկ է կարծես
Ծեր տանձենին անտառի,
Թվում է, թե մոտ վազես,
Ձեռք ու ոտքդ կվառի…

Քամին շատ էր թափառել,
Պարապ-սարապ թեւը կախ,
Բայց արդեն գործ է ճարել,

Տեսեք ինչքան է ուրախ:

·         Համո Սահյանի բանաստեղծությունների` քեզ դուր եկած տողը դարձրու շարադրության վերնագիր և գրիր:

Քամին շատ էր թափառել

   Քամիները շատ են թափառում, չեք հավատում՝ հեսա կապացուցեմ։ Ուրեմն մի օր ես հանդիպեցի մի քամի, մի պահ այն կանգնեց և ես հարցրեցի․

—   Ի՞նչ է եղել, քամի։

—   Շատ եմ հոգնել, էլ Ամերիկայում եմ թրջել, էլ Արկտիկայում, էլ Եվրոպայում՝ շատ եմ հոգնել թափառական կյանքից։

—   Դու իսկականից ես այդքան շատ թափառել։

—   Այո՝ մանչ։- ասեց ինձ քամին։- Ես այդքան շատ եմ թափառել, որ իմ վրա էլ հալ չմնաց։ Ես եղել եմ համարյա ամեն տեղ և թափառել եմ համարյա անկանգառ՝ օրինակ ես եղել եմ՝ Մոսկվայում, Փարիզում, Լոնդոնում, Սիբիրում։

—   Իսկ դու եղե՞լ ես տաք երկրներում։- հարցրեցի ես քամուն։

—   Ոչ, ես չեմ եղել տաք երկրներում, քամիները այնտեղ լինում են շատ հազվադեպ։ Լավ, քանի ես խոսեցի արդեն լավ հանգստացա, ես հիմա պետք է թրջեմ ուրիշ երկրներ։

—   Հաջողություն քամի։

—   Հաջողություն մանչ։