Համո Սահյան

·         քո ընտրությամբ վերլուծիր բանաստեղծություններից մեկն ու մեկը

Երեխայի պես

   Այս բանաստեղծությունում Համո Սահյանը նկարագրումմ է իր ցանկությունները, որ նա երեխայի պես ուզում է քնել այն ժամանակ երբ պառկելու ցանկություն չկա, և ուզում է ուտել կուշտ ժամանակ։ Համո Սահյանը նույնպես այդ բանաստեղծությունում նկարագրում է իր կյանքի անցած ճանապարհը, որը իրեն շատ հոգնեցրել է։ Ես կարծում եմ, որ եթե մարդը կյանքից ոչինչ չի հասկանում, ապա ինքը պարտավոր է կարդալ այդ բանաստեղծությունը,, որպեսզի իմանա, որ նա այդպեսզի միակը չի։

Ջրի պես

   Այդ բանաստեղծությունում Սահյանը ցույց է տալիս, թե ինչպիսի հեշտ, անհոգս և կարևոր կյանք ունի ջուրը։ Սահյանը այդ բանաստեղծությունում ցանկություն էր արտահայտում, որ մարդիկ էլ ամեն դժվարություն ընդունեն հեշտությամբ, ամեն ծանր վիճակում լինեն անհոգս և միշտ օգուտ պատճառեն։

·         գրիր շարադրություն «Սա իմ հրաշք աշխարհն է, ուր…» վերնագրով

   Ես ունեմ երկու տարեկան եղբայր և չորս տարեկան քույր։ Մեկ օր ծնողները գնացել էին իսկ ինձ թողել են որպես մեծին։ Ես մուտք գործեցի մանկական սենյակ և տեսա, որ քույրս և եղբայրս խաղում են ոստիկան և հրշեչ։ Ես իրենցից հարցրի․

—   Կարե՞լի է միանալ։

—   Այո, - ասաց քույրս, – մեզ հարկավոր է բժիշկ մեր քաղաքում։

—   Մեծ սիրով, - ասեցի ես, – ո՞ւմ է պետք բուժել։

—   Այնտեղի տիկնիկին, - ասաց եղբայրս։

   Եվ այդպես մենք խաղացինք ամբողջ օրը, քանի չվերադարձան ծնողները։ Սա մեր հրաշք աշխարհն է, ուր բոլորը հարկավոր օգնություն են ստանում։

·         գրիր շարադրություն «Զնգացող լռություն», «Լռության համերգ», «Համբերության հանդես» վերնագրերից որևէ մեկով:

Համբերության հանդես

   Այդ օրը ծնողները ինձ խոստացել էին կանաչ փուչիկ, բայց ասեցին, որ ես պետք է սպասեմ։ Ես նստել էի այգու նստարաններից մեկի վրա և ձանձրացա սպասելով, բայց մի պահ մոտիկացել էր ինձ մի պապիկ և հարցրեց․

—   Այստե՞ղ ազատ է։

—   Այո, ազատ է։ - Ասացի ես։

—   Քա՞նի տարեկան ես տղա, - հարցրեց պապին։

—   Չորս, - ասեցի ես։

—   Ես ունեմ մի ծոռ, որն էլ է չորս տարեկան։

—   Ծոռը դա ո՞վ է։ - հարցրեցի ես։

—   Ծոռը դա թոռանս երեխան է։

—   Իսկ ո՞նց է ձեռ ծոռի անունը։ - հարցրեցի ես։

—   Անդրիան, - ասաց պապին։ - նա շատ բարի տղա է, բայց մի քիչ անհամբեր։

—   Իսկ ոնց չլինել անհամբեր, - հարցրեցի ես։ - ես էլ հիմա կանաչ փուչիկի եմ սպասում, որը ինձ խոստացել են ծնողները։

—   Իսկ դու զբաղմունք քեզ ճարի և չես նկատի, թե ոնց է անցնում ժամանակը։

   Եվ մենք պապիկի հետ դեռ երկար էինք խոսում, քանի չեկան ծնողներս և չնվիրեցին ինձ կանաչ փուչիկ։

Համբերատար եղեք, մարդիկ։