Ինձ շատ է դուր գալիս Վահան Տեր-Գրիգորյանի "Մի թե վերջին պոետն եմ ես"։ Այդ իմ ամենասիրած Տերյանի ոտանավորն է, որովհետև նա շատ ուժեղ է արտահայտում իր զգացմունքները այդ ոտանավորում։ Առաջին տան մեջ նա ցույց է տալիս իր վախը, իսկ երկրորդ տան մեջ սերը։ Երրորդ տան մեջ նա փորձում է բացահայտել այդ սերի արմատը։ Վերջին տան մեջ նա գրում է ճիշտ վերլուծում՝ ոտանավորի համար։
Комментариев нет:
Отправить комментарий